Aankomst in Phuket: Not so spicy, Aardige vrouwtjes en Baby steps

Toen ik vanuit Sarut Thani met de bus richting Phuket reed zag ik in de verte de bekende tafelvormige rotsen - die men in elke reisfolder naar Thailand afgebeeld ziet staan - verrijzen. Eenmaal in Downtown Phuket aangekomen dacht ik, dat ik door mijn Houtense jeugd, wel wat gewend was als het op scooters ontwijken aankomt. Niets is minder waar. Phuket is een kleine versie van Bangkok maar dan zonder kosmopolitische trekjes. Het ontbreekt er aan de breed opgezette wegen langs tempels en regeringsgebouwen zoals in Bangkok, maar het stikt er nog wel van de scooters en marktkraampjes. De pick-ups met stoeltjes achterin, die hier voor bussen doorgaan, geven het stadje een meer dorps karakter. Her en der in de stad herkent men nog gebouwen met koloniale trekjes, die duiden op vroegere handelsbetrekkingen met het eens zo dominante Europa.

Richard Kipling dichtte in 1889 de gevleugelde versregel: 'Oh, East is East and West is West and never the twain shall meet'. Ook hier geldt niets is minder waar: bij mening eetkraampje staat een westerling die in steenkolen Engels probeert uit te leggen dat die z'n rijst het liefst 'Not so spicy!' heeft. Ook ik bestel m'n zoveelste bord reist bij een Thais vrouwtje met een pannenkoeken-hoofd.

De vrouwen hier zijn over het algemeen een stuk aardiger dan de mannen. Iets wat wellicht te maken heeft met het feit dat veel westerse geldstrooiers op grote schaal het eerdergenoemde geslacht bij ze wegkapen. In de bus had ik hier met een Australische engelslerares een discussie over. Zij zag het probleem niet zo, 'It works in both ways you know.' Dat lijkt me wel ja, anders begin je geen relatie.

Ik dacht aan het Charlie Hebdo conflict. Als je een felrode doek voor een stier z'n neus gaat staan wapperen komt die ongenadeloos op je afgestormt. Moet je die stier het dan kwalijk nemen dat die zo reageert? Maar stel dat zijn reactie zou zijn aangeleerd i.p.v. bij zijn geboorte zou zijn ingeprent. In dat geval kun je dus iets aan zijn reactie doen? Maar hoe? Het zou niet de eerste keer zijn dat een stier Europa probeert te pakken. Zeus was ze voor.

In Thailand geldt overigens ook geen volledige vrijheid van meningsuiting: Als je ook maar een beetje kwaad spreekt over de koning wordt je in de boeien geslagen en opgesloten. 

Zelf denk ik dat alles belachelijk moet kunnen worden gemaakt en dat geweld de grens is. Moet ik van andere culturen eenzelfde soort opvatting verwachten? Nee, maar ik zou wel voorstellen: 'try not to hate, but to dislike'. Baby steps...